Locatie: departement Tolima – Colombia
Partner: ProAves (Sara Lara Ines)
Wanneer: 2008 – heden
Donatie: € 3780,- op jaarlijkse basis tot 2018 / € 6000,- (2021)
Medefinancierend partners: Conservation International, IUCN, Postcode Loterij
Website: https://www.proaves.org/ranita-dorada-amphibian-reserve
DN magazine: juni 2009 – p. 42-46 / maart 2010 – p. 22-25 / maart 2015 32-35
Lezing: ProAves, nature under threat met Sara Lara - YouTube

Locatie: Costa Rica
Partner: César Luis Barrio-Amóros
Wanneer: 2017-heden
Donatie: € 1000,- (2017) / € 1000,- (2019) / € 1000,- (2021)
Medefinancierend partners: Stichting Herpetofauna (2017), Svenska Dendrobatid Sällskapet (2019) & Philadelphia Zoo (2019)
DN magazine: september 2019 – p. 42-47 / juni 2024 - p. 16-23
Lezing: The rediscovery of Atelopus varius, a presentation by César Barrio-Amorós - YouTube
Wetenschappelijke publicatie: LINK

Locatie: departement Magdalena, Colombia
Partner: Fundación Atelopus (José Luis Perez-Gonzalez, Jeferson Villalba)
Wanneer: 2019-heden
Donaties: € 1000,- (2019)  /  € 1000,- (2020) / € 1000,- (2021)
Medefinancierend partner: Stichting Herpetofauna
Website: https://www.facebook.com/fundacionatelopus
DN magazine: september 2020 - p. 14 - 19

Locatie: Ecuador
Partner: Tropical Herping
Wanneer: 2021
Donatie: € 650,-
Website: www.tropicalherping.com

Begin december 2019 deed de bestuursrechter uitspraak in een zaak omtrent het legaal houden van CITES Bijlage B-dieren (praktisch alle soorten gifkikkers vallen hieronder). De rechtbank heeft bepaald dat voor het aantonen van de legale herkomst van in de EU gefokte Bijlage B-dieren ook de legale herkomst van de ouderdieren moet worden aangetoond.

Sinds de ontdekking van de eerste felgekleurde kikkers in Zuid‑Amerika, de eerste beschrijving van Rana tinctoria door Georges Cuvier in 1797 en de beschrijving van Dendrobatidae door Edward Cope in 1865, zijn er talloze nieuwe soorten gevonden en is er veel meer inzicht verkregen in de verwantschap tussen deze soorten. Inmiddels worden de ruim 300 soorten ondergebracht in de superfamilie Dendrobatoidae, die bestaat uit twee families: de Aromobatidae en Dendrobatidae. 

Als er verwondingen bij kikkers worden aangetroffen, heeft dat meestal te maken met het gebruik van verkeerde materialen en/of planten bij de huisvesting of verkeerd transporteren van kikkers. Zowel grote als kleine soorten kunnen zich beschadigen aan planten met scherpe bladranden of stekels.

Een van de meest voorkomende kwalen bij gifkikkers is een worminfectie. Bij wildvangkikkers komt een grote variatie aan rondwormen (nematoden), platwormen (trematoden) en lintwormen (cestoden) voor, maar door de afwezigheid van tussengastheren in gevangenschap is dat bij nakweek meestal beperkt tot rondwormen. Bij het verkrijgen van wildvangkikkers is het goed te weten dat ze drager kunnen zijn van verschillende soorten wormen die de gezondheid van de dieren negatief kunnen beïnvloeden.

Er komt een grote verscheidenheid aan schimmelinfecties voor bij kikkers. De meeste infecties vinden plaats bij gestreste of gewonde dieren ofwel bij dieren waarvan het immuunsysteem verzwakt is. Slechts enkele schimmels zijn echt ziekteverwekkend bij gezonde dieren. De zogenaamde secundaire opportunisten, die gebruik maken van reeds aanwezige gezondheidsproblemen, komen veel voor bij verwondingen en bacteriële infecties. Deze kunnen meestal aangetoond worden door een huiduitstrijkje te laten onderzoeken. 

Er bestaat een grote hoeveelheid aan soorten bacteriën die gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken bij kikkers. De meest voorkomende bacteriële infecties doen zich voor op de huid waar ze grijze vlekjes vormen, die zonder adequate behandeling groter worden en tot de dood van het dier kunnen leiden. Ook komen er bacteriële infecties voor die zich uiten in lymfatische problemen met oedeem als symptoom. De oorzaak wordt vaak gevonden in overbevolking van een kikkerverblijf of onvoldoende hygiënische maatregelen.

Bij alle soorten huisdieren komen gezondheidsproblemen voor. Kikkers zijn daar geen uitzondering op, dus is het van belang dat daar altijd voldoende rekening mee gehouden wordt. Het voorkomen van gezondheidsproblemen, door de dieren zo goed mogelijk te verzorgen, is natuurlijk het allerbeste. Helaas is goede zorg nooit een garantie voor een probleemloze hobby. Bij een optimale verzorging is het nog altijd van belang de dieren goed te observeren zodat gezondheidsproblemen op tijd worden gesignaleerd.

Gifkikkers zijn bij lange na niet de moeilijkste amfibieën om tot voortplanting te brengen. Voor de meeste soorten geldt dat na een periode van observatie een goed kweekkoppel, of soms een kweekgroepje, kan worden samengesteld. Vaak is zelfs de periode van observatie niet noodzakelijk en voldoet het om gewoonweg een gezond koppeltje samen te stellen. Belangrijk is dat ze in een geschikte bak worden gehouden,

Zodra een geschikte huisvesting is gecreëerd, een voedseldierenkweek is opgestart en de dieren zijn aangeschaft, rest “slechts” nog de dagelijkse verzorging. Vanzelfsprekend bestaat dit uit het voeren van de kikkers en het bijhouden en bijstellen van de klimatologische omstandigheden, maar ook het observeren van de kikkers is minstens zo belangrijk om de dieren succesvol te kunnen (blijven) verzorgen. Bij een optimale verzorging laten de dieren veelal spoedig hun voortplantingsgedrag zien.

Van nature halen kikkers alle benodigde vitaminen en mineralen uit hun voeding, of ze maken deze zelf aan (vitamine D₃) met behulp van uv-straling. In gevangenschap is het echter niet zo eenvoudig om aan de exacte behoefte van de dieren te voldoen. Er is een zeer beperkte hoeveelheid kennis over de hoeveelheid vitaminen en mineralen die kikkers nodig hebben gedurende hun verschillende levensfasen en waar ze deze stoffen van nature vinden.

Er zijn verschillende soorten krekels in de handel verkrijgbaar, waarvan de huiskrekel de meest algemene soort is die men tegenkomt. Vanwege de goede verkrijgbaarheid worden krekels doorgaans niet door hobbyisten gekweekt. Te meer omdat het kweken van krekels stank en geluidsoverlast veroorzaakt. Hierdoor kiezen veel mensen ervoor om krekels in de winkel te kopen, waar verschillende maten aangeboden worden. Met name de kleinste maten zijn zeer geschikt als voer voor gifkikkers.

Rijstmeelkevers zijn kleine plaagvormende kevertjes die voorkomen in graanproducten zoals bloem. Deze 4 mm grote kevertjes vliegen niet, zijn gemakkelijk te kweken en zijn behoorlijk productief. Vrouwtjes van deze soort kunnen tot 2 jaar in leven blijven en leggen als jong volwassen dieren de meeste eieren, tot wel 400 gedurende hun leven. Omdat de kweek ervan weinig tijd en moeite kost, is het absoluut een aanrader om hiermee voldoende variatie in het dieet van de kikkers aan te brengen.

De bonenkever is een keversoort uit de familie van zaadkevers. Deze soort kan wel vliegen, maar vliegt over het algemeen niet veel. Omdat ze in zeer beperkte mate wegvliegen, zijn ze als voedseldier voor kikkers goed onder controle te houden. Vrouwtjes produceren gedurende hun volwassen leven van 7 tot 14 dagen, ruim 100 eitjes. De eitjes worden gelegd op een boon. Na 4 tot 8 dagen boort de larve zich de boon in.

De graanklander is een kever uit de familie van snuitkevers. Deze soort wordt slechts 3 tot 5 mm groot. Het kleine formaat, en het feit dat deze soort niet kan vliegen, maakt het een uitstekend geschikte keversoort om te kweken als voedsel voor kikkers. Vrouwtjes produceren elke dag twee of drie eitjes. Omdat ze dat gedurende meerdere weken doen produceren ze met gemak ruim honderd nakomelingen. Voor elk eitje prikt het vrouwtje een klein gaatje in een graankorrel en dekt deze daarna af.

Ovenvisjes zijn kleine vleugelloze insecten die tot 12 mm groot kunnen worden. Ze zijn verwant aan de plaagvormende zilvervisjes die zich vaak in huizen vestigen. Het voordeel van ovenvisjes is dat deze alleen bij zeer warme omstandigheden kunnen overleven. In ons huisklimaat kunnen ontsnapte dieren om die reden nooit een plaag vormen. In combinatie met het gemak waarmee ze op hoge temperaturen te kweken zijn, zorgt dit ervoor dat ovenvisjes graag door hobbyisten gekweekt worden als aanvulling op het dieet van kikkers.