Dendrobatidae Nederland is alert op het risico van ziekte-overdracht onder reptielen en amfibieën. Wij weten dat exotische ziekten desastreuze gevolgen kunnen hebben voor inheemse soorten en benoemen dit in het DN-magazine en ons boek Gifkikkers.

Op dit thema werken wij ook nauw samen met RAVON. In de bijgaande folder treft u daarom meer informatie over de maatregelen die u zelf kunt nemen.

Omdat het voor leken moeilijk te bepalen is of Dendrobatoidae op een verantwoorde manier hobbymatig gehouden kunnen worden, zijn minimale houderijrichtlijnen voor hobbyisten van groot belang. Dergelijke richtlijnen, gebaseerd op de levensbehoeften die een goede kwaliteit van leven waarborgen, kunnen dienen als checklist voor hobbyisten evenals voor instanties die dierenwelzijn handhaven.

Het vangen van kikkers is niet altijd een gemakkelijke klus. Sommige soorten laten zich vrij gemakkelijk vangen. Toch kan het vangen van kikkers ook een moeilijke klus zijn. Hoe moeilijk of makkelijk het ook gaat, er zijn dingen waarmee rekening moet worden gehouden. Ook zijn er trucs die het vangen van kikkers kunnen vergemakkelijken.

Het eerste waarover je na moet denken voordat je gifkikkers gaat vangen is de manier waarop je ze wilt gaan hanteren. Vangen en...

Dendrobatidae is de wetenschappelijke naam voor een familie van enkele honderden soorten tropische kikkers, aangetroffen in de tropische regenwouden van Midden- en Zuid-Amerika. De dieren staan beter bekend onder de naam pijlgifkikkers, duidend op het vermeende gebruik door de inheemse indianen van het huidgif van de kikkers voor gifpijlen.

Allereerst worden de kikkers afzonderlijk in kleine plastic bakken geplaatst met op de bodem enkele lagen keuken papier die vocht opnemen om zo een goede luchtvochtigheid te hebben.
De bakjes die hiervoor gebruikt worden moet makkelijk schoongemaakt kunnen worden.