Mannophryne

Mannophryne La Marca, 1992
 

Het geslacht Mannophryne  bevat soorten die voorheen in het geslacht Colostethus waren opgenomen als Colostethus collaris of  C. trinitatis soortgroep. De dieren zijn van het geslacht Colostethus afgescheiden op basis van uiterlijke kenmerken en territoriaal gedrag. Met enige regelmaat worden er nog nieuwe soorten beschreven uit Venezuela. Omdat veel soorten zeer sterk op elkaar gelijken is het echter geen gemakkelijke klus de dieren te herkennen als nieuwe soort.

Kenmerken: De soorten uit dit geslacht zijn met 20 tot 44 mm kleine tot middelgrote kikkers. Alle soorten zijn onopvallend gekleurd, maar opvallend is de fel gele kleur van de keel bij vrouwtjes van alle soorten uit dit geslacht. De gele keel gebruiken de vrouwtjes bij hun territoriale vertoon, waarbij de keel pulserend aan de concurrerende partij wordt getoond. Mannophryne soorten zijn vooral dagactief, maar ook deels nachtactief. Alle soorten hebben een zeer watergebonden levenswijze, en houden zich op in de directe nabijheid van beekjes en op stenen die boven het water uitsteken. Bij gevaar duiken ze in het water en verbergen zich onder stenen en planten. Bij de voortplanting vindt geen amplexus plaats. De legsels bestaan meestal uit 10 tot 15 eieren. Het mannetje brengt op zijn rug alle larven in één keer naar een plas of beekje. De larven zijn omnivoor en vertonen geen kannibalisme.

Verspreiding: Het Venezuelaanse Andesgebergte en aangrenzende Cordillera de la Costa, evenals de eilanden Trinidad en Tobago.

Mannophryne:

• Mannophryne caquetio Mijares-Urrutia & Arends-R., 1999
• Mannophryne collaris (Boulenger, 1912)
• Mannophryne cordilleriana La Marca, 1995
• Mannophryne herminae (Boettger, 1893)
• Mannophryne lamarcai Mijares-Urrutia & Arends-R., 1999
• Mannophryne larandina (Yústiz, 1991)
• Mannophryne leonardoi Manzanilla et al., 2007
• Mannophryne neblina (Test, 1956)
• Mannophryne oblitterata (Rivero, 1984)
• Mannophryne olmonae (Hardy, 1983)
• Mannophryne orellan Barrio-Amorós et al., 2010
• Mannophryne riveroi (Donoso-Barros, 1965)
• Mannophryne speeri La Marca, 2009
• Mannophryne trinitatis (Garman, 1888)
• Mannophryne trujillensis Vargas Galarce & La Marca, 2007
• Mannophryne urticans Barrio-Amorós et al., 2010
• Mannophryne venezuelensis Manzanilla et al., 2007
• Mannophryne vulcano Barrio-Amorós et al., 2010
• Mannophryne yustizi (La Marca, 1989)

Geciteerde literatuur

• La Marca, E., 1992, Catálogo taxonómico, biogeográfico y bibliográfico de las ranas de Venezuela. Cuadernos Geográficos, Universidad de Los Andes, Mérida, 9, 1-197.

Oophaga Hyloxalus