September 2023

Phyllobates terribilis: een beginnerskikker?

Een uitgebreid artikel over een iconische soort gifkikker, Phyllobates terribilis, die in vroegere beschrijvingen al bekend stond als “jaguar-killer” bij lokale stammen. Ross Dacre beschrijft zijn ervaringen met het houden van deze soort, waarbij hij zelf de Blackfoot variant houdt. Het artikel staat vol met tips over het stimuleren van actief gedrag, met name door een grote variatie te creëren in de manieren van voeren. De voorgestelde methoden zullen ook zeer zeker voordelig zijn voor andere soorten gifkikkers.

Verslag 3^e presentatie DN werkgroep in Wateringen

Tijdens de werkgroep waren er twee sprekers, Marco van Walstijn die kwam praten over ledverlichting en Marcel van Est die tekst en uitleg gaf over de werking van Terrafile. Meer informatie over het praatje van Marco kunt u vinden in zijn artikel hierover ‘Over moderne verlichting in het vivarium’ verder op in dit magazine.

Op stage in de Peruaanse Amazone

Jamie Keiman deed haar stage bij het Rainforest Awereness Rescue Education Center (RAREC) in Peru. Hier proberen ze aan de hand van onderwijs en voorlichting meer bekendheid en betrokkenheid te genereren voor de natuur. Het onderzoek van Jamie ging over Ranitomeya reticulata, waarbij ze buitenterrariums inrichtte en care-sheets maakte zodat er goed vervolgonderzoek kan plaatsvinden.

Een topveterinair gaat met pensioen

Met jaren aan ervaring in de sector reptielen en amfibieën heeft dr. Marja Kik veel bijgedragen aan de kennisontwikkeling over deze bijzondere diergroep. Met mooie afsluiters zoals de eerste wetenschappelijke publicatie over de Spaanse variant van het ranavirus in Nederland en vele ontdekkingen in de pathologische dierwetenschap gaat zij na een lange carrière bij het Departement Biomolecular Health Sciences: Pathologie aan de Universiteit Utrecht met welverdiend pensioen. Maar betekent haar terugtreden uit de academische omgeving ook een afname van haar wetenschappelijke activiteit, of kan iedereen eigenlijk toch al raden hoe dit zal verlopen? Voor het antwoord op deze vraag nam DN secretaris Sander Bauer een interview af.

Over moderne verlichting in het vivarium

Voor de juli bijeenkomst van de DN werkgroep West-Nederland gaf Marco van Walstijn een presentatie over zijn ervaringen met de ledverlichting van met name het merk Skylight. In dit artikel beschrijft hij hoe het werkt, wat zijn ervaringen zijn en hoe het resultaat er uiteindelijk uitziet in zijn vivarium.

Op ‘pad’ voor de knoflookpad in Drenthe

De knoflookpad is een soort die een verborgen leven leidt. Hij is vooral in de nacht actief en aan het einde van de nacht verstopt hij zich ingegraven onder de grond! Dus de kans om hem tegen te komen is klein. Wat hier ook niet bij helpt, is dat de soort bedreigd is en op de rode lijst staat. Zo kent de soort nog maar enkele vindplaatsen in Nederland.

Allobates brunneus ontrafeld

Allobates brunneus is beschreven door Edward Drinker Cope in 1887 als Prostherapis brunneus. De dieren die hij beschreef waren verzameld door Herbert Huntington Smith tijdens een eerdere expeditie die bekend staat als de Naturalist Brazilian Exploring Expedition. Hij reisde daarvoor af naar het dorpje Chapada dos Guimarães, in de deelstaat Mato Grosso, Brazilië, waar hij enige tijd verbleef en de dieren verzamelde. De dieren werden door Cope heel summier beschreven zoals destijds gebruikelijk was, met een korte beschrijving van de kleuren en wat metingen die hij verricht had. Bij een revisie door Edwards (1971) is de soort aan het geslacht Colostethus toegewezen. Iedereen die al wat langer meegaat in  deze hobby heeft dan ook met de naam Colostethus brunneus kennisgemaakt, mogelijk al eind jaren 80 of begin jaren 90, toen de eerste exemplaren in de hobby opdoken. Wat velen toen niet wisten was dat het geslacht Colostethus een vergaarbak was van vele tientallen voornamelijk bruine kikkertjes, waarvoor simpelweg nog geen verdere classificatie had plaatsgevonden.

Drie keer Oophaga granulifera

Meerdere keren heeft Jeroen van der Steen Costa Rica bezocht om gifkikkers en mooie natuur te zien. Van de Oophaga pumilio had hij in Costa Rica de BriBri, blackjeans en blue jeans gezien op deze eerdere trips. Maar nog nooit had hij Oophaga granulifera in het wild gevonden ondanks enkele zoekpogingen.  O. granulifera is een endemische soort met een relatief klein verspreidingsgebied. Er zijn binnen dit verspreidingsgebied meerdere kleurmorfen bekend. Inmiddels weet hij uit ervaring, dat het zoeken naar gifkikkers een fluitje van een cent kan zijn ALS je maar beschikt over de exacte vindplaatsgegevens (en het niet al te lang droog is geweest). Een paar honderd meter “uit de buurt” en je zoekt tevergeeft, zonder resultaat. 

Werkgroep Midden-Nederland; een reis naar Fauna Forever in Peru

Op de werkgroepavond in mei hebben we als werkgroep René Boesten verwelkomt die ons meenam op zijn reis naar Peru. Hij is daar begin 2021 voor zes weken geweest bij de organisatie Fauna Forever. Dit is een non-profit, organisatie die sinds 1997 in Peru aan het werk is. Deze organisatie heeft van de overheid in Peru de opdracht gekregen om de voordelen en effecten, maar natuurlijk ook de nadelen, van de ontwikkeling van ecotoerisme op de wilde dieren in het regenwoud te monitoren. En het is allemaal begonnen in het gebied wat nu het Tambopata National Reserve, in de zuidoostelijke regio Madre de Dios, en in het Bahuaja Sonene National Park, wat in de regio’s Puno en Madre de Dios ligt.

Maart 2023 December 2023