Bladluizen (Acyrthosiphon pisum, Megoura viciae & Diuraphis noxia)

Steeds meer hobbyisten zweren bij het voeren van bladluizen omdat ze hiermee betere kweekresultaten behalen. In de hobby worden om die reden al zeker drie soorten bladluizen veelvuldig gekweekt om als voedseldieren te dienen. De kweek met deze soorten is zeer eenvoudig, maar het vergt wel een hoge mate van discipline om de continuïteit te behouden. In een goed lopende kweek zijn bladluizen zeer productief, waardoor ze zeer geliefd zijn geworden onder hobbyisten. De laatste jaren worden deze soorten bladluizen dan ook door steeds meer hobbyisten gekweekt en vormen een zeer groot aandeel van het gekweekte voer voor gifkikkers.

De erwtenluis, Acyrthosiphon pisum, is een bladluizensoort die slechts op enkele plantensoorten voorkomt. Deze soort wordt aangetroffen op erwtenplanten, klaver, alfalfa en tuinboonplanten. Voor het kweken gebruikt men meestal jonge erwtenplanten.

De grote wikkeluis, Megoura viciae, is een bladluizensoort die voorkomt op verschillende soorten vlinderbloemigen (waaronder de erwt), veldlathyrus en natuurlijk wikke. Net zoals voor de erwtenluis gebruikt men voor het kweken van deze soort ook voornamelijk jonge erwtenplanten.

Eveneens in opkomst is het kweken met de Russische tarweluis, Diuraphis noxia. Vooral vanwege het kleinere formaat van deze soort ten opzichte van de andere twee soorten, is deze soort zeer geliefd bij hobbyisten die kleine kikkersoorten kweken. Voor het kweken met deze soort kan eenzelfde methode gebruikt worden als voor erwten- en wikkeluis. Echter dient tarwe of gerst als waardplant van deze soort.

Kweken met luizen

Voor een eenvoudige kweekmethode heb je de volgende materialen nodig: 

•             aarde

•             gedroogde erwten of tarwe (soortafhankelijk)

•             bakje, potje of emmertje

•             water

•             lage plastic bakjes (4 of 5 cm hoog)

•             entportie luizen

•             grote plastic opbergdoos

•             nylonkous

De erwten/tarwezaden dienen één nachtje te weken in een bakje met water. Laat dit niet langer dan een uur of twaalf staan, want er is meer kans op schimmel als de erwten te lang onder water staan. Vul één of meerdere plastic bakjes met een laagje aarde van ongeveer 2 cm. Licht vochtige aarde direct uit de zak voldoet uitstekend. Extra water geven is niet nodig. Strooi dan de geweekte erwten/tarwe over de aarde. De aarde kan volledig bedekt worden met de erwten/tarwe tot er nauwelijks of geen aarde meer zichtbaar is. Zet de bakjes nu afgedekt enkele dagen weg. Een heel lichte plaats in het raamkozijn is niet nodig. Zodra na enkele dagen de kiemplantjes twee tot drie centimeter hoog zijn, kan de deksel van de doosjes gehaald worden en kunnen de plantjes worden geënt met luizen. Verdeel de luizen wel over het hele kweekje, want anders zitten alle luizen op een kluitje op slechts enkele plantjes. De geënte kweekjes worden in een grote plastic opbergdoos geplaatst. Dek daarna deze plastic doos af met een nylonkous (eventueel met een elastiek). Voorzie de plantjes af en toe van een beetje water. Pas hierbij op dat de luizen niet verdrinken. Binnen 4 tot 6 dagen groeien de plantjes boven het plastic bakje uit, en zitten ze vol met luizen. Zodra de plantjes te vol met luizen zitten of aan het verdorren zijn, zullen de luizen aan de wandel gaan. Ter voorkoming hiervan staan alle kweekjes na het enten in een grotere afgedekte opbergdoos, zodat de luizen niet door het huis heen gaan lopen. Na een flinke uitbarsting van luizen en mogelijk enkele keren ervan gevoerd te hebben, zullen de plantjes verdorren en loopt de kweek ten einde. Omdat de kweek zeer snel verloopt en vaak ook snel ten einde loopt, is het verstandig minimaal één keer in de week (of liever nog elke vier á vijf dagen) nieuwe kweekjes op te zetten. Ondanks de frequentie waarmee de kweekjes moeten worden opgezet, is de kweek totaal niet tijdrovend. Wanneer zowel de erwtenluis als de grote wikkeluis tezamen worden gekweekt gaat meestal na enige tijd de wikkeluis overheersen en zal de erwtenluis (nagenoeg) verdwijnen.

Voeren

Het voordeel van de kweek in lage plastic bakjes, in tegenstelling tot hogere potten die ook wel gebruikt worden, is dat het voeren hiermee gemakkelijker is. Wanneer een kweekje schuin wordt gehouden in een kikkerbak, kunnen zeer eenvoudig de luizen van de plantjes af worden geslagen met de andere hand. Bij hoge potten waar de plantjes in de pot staan gaat dat een stuk moeizamer. Om de luizen te supplementeren kunnen de luizen ook van de plantjes worden afgeslagen in een grote plastic bak. Schud dan alle luizen naar één hoek van de bak, gooi er een schepje supplement bij, even schudden, en verdeel de luizen met een thee- of dessertlepel over je kikkerbakken. Omdat bij het afslaan van de luizen ook altijd enkele niet ontkiemde erwten of tarwezaden uit het kweekje vallen, kunnen deze in de plastic bak door te schudden eenvoudig van de luizen worden gescheiden om ze weg te gooien.