Behoud van bostypen voor gifkikkers
Locatie: Manu National Park, departement Madre de Dios, Peru
Partners: Olivia Hill, CREES Foundation
Wanneer: 2014
Donatie: € 465,-
Medefinancierend partners: Diverse mensen die hebben bijgedragen aan de online fondsenwerving
Website: https://crees-manu.org
DN magazine: december 2016 – p. 28-31
Het onderzoek van Olivia Hill kwam bij toeval op het pad van DN door een fondsenwerving waarvoor aandacht werd gevraagd op Facebook. Al snel zagen we dat haar onderzoek binnen onze doelstellingen viel. Het doel was specifiek om de waarde te bepalen van het behoud van verschillende types bos met een verschillende voorgeschiedenis van verstoring. Vier kikkersoorten zijn daarbij als indicator gebruikt: Ameerega macero, Ameerega hahneli, Allobates trilineatus en Allobates conspicuus. De belangrijkste doelstellingen van het project waren om per soort de voorkeur voor het leefgebied en de tolerantie voor verstoring te analyseren. Daarvoor was het nodig om gegevens te verzamelen over hun aanwezigheid, aantallen en populatiedichtheid binnen drie types bos met verschillende niveaus van menselijke verstoring: selectief gekapt primair bos (SGP), gedeeltelijk gekapt regenererend bos (GGR) en volledig gekapt regenererend bos (VGR). Van elke soort werd de populatiedichtheid geschat per type bos en geanalyseerd hoe hun aantallen worden beïnvloed door het type bos, de afstand tot de belangrijkste waterlopen en de aanwezigheid van kleinere tijdelijke stroompjes.
Steun:
Onze gedoneerde € 465,- werd gebruikt voor uitrusting, transport en levensonderhoud.
Opbrengst:
De vergelijkbare populatiedichtheid van Ameerega macero in primair en secundair bos en de grote aantallen Ameerega hahneli in VGR bos, laten zien dat secundair en regenererend bos van grote waarde zijn voor het behoud van specifieke soorten Dendrobatidae.
Het niveau van de biodiversiteit in secundaire bossen is variabel en afhankelijk van de landschappelijke context en geschiedenis. Dendrobatidae worden beschouwd als specialisten wat betreft hun leefgebied, maar ze zijn hier te vinden in verstoorde habitats van het Manu Learning Centre Reserve. Ameerega hahneli zijn niet aangetroffen in het minst verstoorde leefgebied, maar deze soort was vooral aanwezig in VGR bos, wat suggereert dat dit regenererende regenwoud meer aangepast is aan de behoeften aan habitat en voedsel dan het aangrenzende primaire bos.
In het kader van dit onderzoek kan gesteld worden dat Ameerega macero een generalist is, die kan gedijen in zowel het bostype SGP als in GGR en in mindere mate VGR.
Algemene patronen bij de aanwezige aantallen Dendrobatidae en de betekenis van het type bos, afstand en tijdelijke stroompjes, weerspiegelden zich niet in patronen op soortspecifiek niveau. Er is een grote variatie in de habitateisen van amfibieën en het gebruik van secundaire bossen. Om die reden zijn niet alle soorten even bruikbaar als indicator en kan niet één enkele soort amfibie als indicator fungeren voor de waarde van secundaire bossen voor de instandhouding van alle soorten amfibieën. Wel is duidelijk geworden dat op soortspecifiek niveau secundair en regenererend bos van significante waarde kunnen zijn voor conservatie.