Ranitomeya flavovittatus (Schulte 1999)
15-17mm Kleine zwarte Ranitomeya met vijf parallel lopende heldere gele strepen die richting de kop uit elkaar vallen in kleine langgerekte stippen. De stippen op de kop kunnen gefuseerd zijn en zo een uniek patroon aan korte strepen en stippen achterlaten. De gele streep op de onderkaak loopt door tot op de schouders en vanuit de oksel loopt deze streep door over de flank tot op het dijbeen waar deze op elk dijbeen uitloopt in een gele vlek. De poten zijn grijsblauw met zwarte vlekken. De buikzijde is eveneens grijsblauw met zwarte vlekken en loopt richting de keel langzaam in geel over.
Geografische variatie:
De kikkertjes zijn alleen bekend van een locatie. Binnen deze populaties is er variatie tussen individuen voor de mate van het uit elkaar vallen van de gele lijnen.
Roep: Hoge heldere chirp of triller die lijkt op de roep van R. imitator
Verspreiding:
Tahuayo/Yarapa area of Loreto, Peru.
Ecologie:
De kikkertjes leven op de bosbodem tussen het afgevallen blad veelal rondom kleine bomen met op de stammen bromelias. Voortplanting vindt uitsluitend in deze bromelias plaats. Het legseltje van 1 tot 3 witte eitjes wordt in een bladoksel van een bromelia gelegd. Mannetjes vervoeren de eveneens witte kikkervissen op hun rug naar kleine poeltjes in bladoksels van bromelias. De larven eten hier voornamelijk larven van insecten. R. flavovittatus komt in gedrag en uiterlijk sterk overeen met R. vanzolinii. Vermoedelijk voeren de vrouwtjes de kikkervissen dan ook met onbevruchte eitjes, die echter niet noodzakelijk zijn voor de succesvolle ontwikkeling van de kikkervissen.