Categorieën: Magazine September 2012 Mijn eigen mini-jungle Ik moet een jaar of zeven geweest zijn, toen mijn interesse gewekt werd door de inheemse herpetofauna. Waarschijnlijk voor veel hobbyisten herkenbaar begon dit met het vangen en laten opgroeien van larfjes van bruine en groene kikkers, van padden en niet veel later van twee soorten watersalamanders. Enige jaren daarna ging ik ook vaak op zoek naar inheemse reptielen en rond mijn 18e wist ik van veel inheemse soorten amfibieën en alle vier de inheemse hagedissoorten hun leefgebieden te vinden. Ik zocht ze vaak op om ze te bekijken. Kweekervaringen met Dendrobates leucomelas Met de aanschaf van mijn eigen huis kon ik eindelijk beginnen met de verwezenlijking van een langgekoesterde droom: de bouw van een mooi paludarium. Binnen één maand na het krijgen van de sleutel van het huis ging ik zoeken op het internet. Al snel belandde ik bij Dutch Rana. Direct werd er een afspraak gemaakt en twee weken later stond er een kant en klaar paludarium van 100x50x50cm (lxbxh) in mijn kamer. Espadarana prosoblepon In dit artikel brengen we een kikker onder jullie aandacht die velen tot de verbeelding zal spreken. Binnen de hobby worden ze niet of maar sporadisch gehouden en er wordt nog minder mee gekweekt. Dit heeft waarschijnlijk te maken met een aantal specifieke eisen die deze kikker aan zijn biotoop stelt. Het artikel gaat over een glaskikkersoort die voorkomt op het schiereiland Peninsula de Osa in Costa Rica. Het is één van de zeven soorten die in dit prachtige stukje Costa Rica voorkomt. De amfibieënafdeling van Riga Zoo Nadat ik mijn eerste werkdag op de afdeling amfibieën van Riga Zoo erop had zitten, was ik er van overtuigd dat er geen saaiere gewervelde dieren op de wereld zijn dan amfibieën. De grote meerderheid van de dieren waar ik voor zorgde zat heel de dag op dezelfde plek en in dezelfde houding. Na mijn ervaringen met aquariumvissen leek de wereld van amfibieën bewegingsloos en vreselijk oninteressant. Als iemand mij op dat moment had verteld dat ik me de daaropvolgende 15 jaar zou gaan richten op amfibieën, dan had ik hem niet geloofd. Ik zou dat toen niet gezien hebben als goed nieuws. Op weg naar Ranitomeya variabilis... Eerder beschreef ik onze ervaringen in de buurt van Tarapoto in Peru tijdens ons verblijf in de Pumarinri Amazone Lodge. Één van de afspraken met onze gids was dat wij het biotoop van Ranitomeya variabilis zouden gaan bezoeken. Colombia deel I Al met al ben ik toch al een jaar of 15 bezig met het houden van Dendrobaten en ik heb al enkele landen bezocht waar deze prachtige kikkers in het wild voorkomen. Ik wist wel dat er in Colombia veel mooie kikkers leven, maar het was nooit in mij opgekomen om dit land als bestemming te kiezen. Zoals bij iedereen waarschijnlijk, was ook bij mij de eerste gedachte bij dit land, na de mooie kikkers dan, cocaïne en guerrilla. En nu dus toch! Na enkele gesprekken met Jurgen Beckers, een Belgische vogelgids die al vele jaren ervaring heeft in Colombia, veranderde ons idee toch wel wat over het 'gevaarlijke' land. Met 'ons' bedoel ik: Johan, Marcel, Patrick, Jan, Bjorn, Bart, Davy en ikzelf. Een stukje casuïstiek: Koreaanse vuurbuikpadden blijken in de praktijk behoorlijk giftig te zijn! Sinds eind jaren ’70 verzorg ik Koreaanse vuurbuikpadden (Bombina orientalis). Gezien het grote aantal nagekweekte dieren doe ik dat succesvol. Al eerder heb ik een artikel voor Lacerta geschreven over de kweek en de winterrust, maar ik heb daarna nog enkele waarnemingen gedaan die ik niet voor mezelf wil houden maar graag met u wil delen. De begroeiïng in een gedeelte van mijn gezelschapsbak Zoals vermoedelijk velen van jullie, houd ik van een mooi natuurlijk uitziende gezelschapsbak, waarbij ik geen hoge eisen stel aan de beplanting. Het moet er vooral natuurlijk uit zien en verder ben ik niet iemand die de planten regelmatig wil vervangen. Wat er in staat moet het gewoon blijven doen. Printen