December 2021
Phyllobates lugubris; een ondergewaardeerde kikker
Phyllobates lugubris is een kleine gifkikkersoort die voorkomt aan de Caribische kant van Nicaragua, Costa Rica en Panama. Ondanks dat P. lugubris is een leuke gifkikker is die zo af en toe een mooi fluitconcert geeft, is deze niet heel populair in de hobby, waarschijnlijk omdat deze soort niet extreem opvallend gekleurd is. Peter van der Pompe beargumenteert in dit artikel dat deze gifkikker echter zeker wel het overwegen waard is, en beschrijft hoe je ze goed kunt houden en kweken.
Regenwoud beschermen door het met rust te laten – Stichting Oasebos
De Nederlandse stichting Oasebos zet zich hard in voor de bescherming van stukken regenwoud in Costa Rica. De strategie die zij hierbij hanteren is eigenlijk om gewoon “niets te doen”. Dit betekent dat ze stukken regenwoud aankopen en deze beschermen, maar daarbuiten vooral de natuur zijn gang te laten gaan. Lees in dit artikel wat het effect is van dit soort acties en hoe u hier eventueel zelf aan bij zou kunnen dragen.
Aan de voet van de Cordillera de Colan
In 2019 begon het bij Remco Stuster weer te kriebelen, wat leidde tot een reis naar Peru waar hij tijdens deze reis met name graag een aantal Atelopus soorten hoopte waar te nemen. Ondanks dat het al snel duidelijk werd dat dit op zichzelf geen makkie zou worden, ging hij samen met een kikkervriend het avontuur aan in de hoop om Atelopus cf. epikeisthos te vinden. De tocht richting het gebied waar deze mogelijk voor zou komen was een hele beleving op zich, en leidde hem onder andere langs prachtige Excidobates mysteriosus exemplaren.
Kikkerdag oktober 2021
Na enige tijd van afwezigheid wegens corona was het eindelijk weer zover dat de kikkerdag door ging. Voor velen weer een geslaagde dag en dé mogelijkheid om andere hobbyisten weer eens te in levende lijven te zien en spreken.
Luciferpootjes (en hoe kun je dit voorkomen?)
Luciferpootjes, of in het Engels ook wel spindly leg syndrom genoemd, is een vervelende aandoening bij kikkers waarbij met name de voorpootjes niet goed ontwikkeld zijn. Als gevolg hiervan zijn de voorpoten vaak erg dun en staan vaak in een vreemde houding waarbij de pootjes een stuk slechter of helemaal niet gebruikt kunnen worden. Wat de precieze onderliggende oorzaak is voor deze aandoening is nog steeds niet volledig duidelijk, ondanks dat er meerdere theorieën over zijn. Hans van Nijnatten was hier erg geïnteresseerd in en dook de literatuur in om dit probleem verder op te helderen en aan te geven wat u kunt doen om dit zo veel mogelijk te voorkomen.
Een kweekverslag van pumilio’s
Waar het vorige DN magazine (september 2021) volledig in het teken stond van Oophaga pumilio, daar gaan we in dit artikel nogmaals hierop verder. Deze soort blijft populair onder de hobbyisten, en extra kennis en ervaring over een goede kweek draagt in positieve zin bij om verantwoordelijk met de hobby om te gaan. Ditmaal beschrijft Peter Zwierstra hoe hij met vele verschillenden varianten van pumilio met succes weet te kweken.