Juni 2014

U leest het goed: in september 2015 komt er iets heel moois voor onze hobby in de Hortus in Leiden. Volg de voortgang in dit magazine en volgende DN-magazines en laat u niet onbetuigd. Er zijn altijd ideeën en zeker ook handen welkom om zo’n groot evenement te organiseren. Er komt binnenkort een website waar alles te volgen is en waar U zich tevens voor een nieuwsbrief kunt melden.

Kieskeurige kikkerouders
Kikkerouders kiezen niet zomaar een poeltje uit waar ze hun eitjes en kikkervisjes achterlaten. Het zijn meestal de mannetjes die zorgvuldig de kwaliteit van alle poeltjes in hun territorium in de gaten houden. Door regelmatig de okseltjes te bezoeken krijgen de kikkertjes informatie over de stabiliteit van het poeltje en door onder water te duiken kunnen de kikkertjes mogelijke vijanden of concurrenten waarnemen. Wanneer er voldoende poeltjes voorhanden zijn, dan zorgen de ouders ervoor dat eitjes of jonge kikkervisjes niet terecht komen bij de grotere veelal kannibalistische kikkerlarven. Welke factoren de kikkerouders precies gebruiken en waarom dus sommige bladoksels favoriete afzetplaatsen zijn voor eitjes of juist voor kikkervissen is nauwelijks onderzocht. 

Ameerega parvula

Ameerega parvula is de tweede kikker die ik beschrijf in het drieluik van de ‘roodruggen’ uit Ecuador. Allobates zaparo is in het maartnummer van 2014 aan bod gekomen, Ameerega bilinguis zal in het volgende DN-magazine te bewonderen zijn. Ameerega parvula is wellicht de minst uitgesproken kikker van de drie soorten, maar daarom niet minder interessant. Terrariumervaringen zijn schaars en er valt mede om die reden nog genoeg uit te zoeken.

De túngarakikker Engystomops pustulosus

Het is al zeker zeven of acht jaar geleden dat ik voor het eerst kennis maakte met de soort Engystomops pustulosus, destijds nog onder de oude naam Physalaemus pustulosus. Het begon met een telefoongesprek waarbij een liefhebber me vroeg of ik niet toevallig aan dit leuke kikkertje uit Trinidad and Tobago kon komen, aangezien het al was gelukt om via onderzoekers aan andere soorten uit dit land te geraken. Ik had nog nooit van deze dieren gehoord, maar via een snelle zoekopdracht op het internet was ik snel verbaasd en geïntrigeerd door wat er op mijn beeldscherm verscheen. Het bleek een klein bruin kikkertje met een gigantische kwaakblaas en grote witte schuimnesten te zijn. Mijn interesse was gewekt. De onderzoekers ter plaatse hadden wel de juiste papieren, maar helaas geen intentie om enkele dieren mee te nemen. Zodoende kreeg deze soort een plekje ergens diep in mijn geheugen. Tot jaren later na het zien van een aanbod van deze soort, de interesse weer op kwam borrelen.

Onderzoek en behoud van de amfibieën van Costa Rica en het Costa Rican Amphibian Research Center

Costa Rica is wereldwijd beroemd om zijn verbazingwekkende biologische diversiteit, dit alles in een klein gebied van 51.032 vierkante kilometer. Costa Rica ligt in het zuidelijke deel van Centraal Amerika, tussen twee oceanen (de Atlantische en de Stille oceaan) en tussen twee continenten (Noord- en Zuid Amerika). De mix van de tropische breedtegraad (8-9 graden noord), bergachtig landschap (van zee niveau tot een hoogte van meer dan 3.800 meter), en de positie van Costa Rica tussen Noord- en Zuid-Amerika heeft voorzien in de perfecte mix om de geweldige diversiteit in flora en fauna te herbergen.

Work with Nature beschermt regenwoud in Costa Rica
Costa Rica is één van de meest bekende en geliefde reisbestemmingen voor ons kikkerliefhebbers. Het land biedt zeer diverse en goed toegankelijke natuur  waarin veel prachtige gifkikkers voorkomen zoals het aardbei gifkikkertje. Helaas verdwijnt ook hier het regenwoud door oprukkende landbouw van met name bananen- en olie palm plantages gerund door grote internationale bedrijven. Work with Nature, een jonge stichting, zet zich in om een nog onbeschermd gebied aan te kopen als bufferzone naast het Barbilla National Park.

Symposiumdag, algemene ledenvergadering en kikkerdag
Een korte impressie van deze DN activiteiten.

De ontwikkeling van ei naar larf van Agalychnis callidryas in de vrije natuur

In mei 2009 zijn we in staat geweest om de ontwikkeling te volgen van een zestal legsels van Agalychnis callidryas. We zullen onze bevindingen aan de hand van een aantal parameters proberen te verduidelijken zodat een beeld ontstaat van de duur van de ontwikkeling van ei tot larf. Aan het onderstaande kan geen wetenschappelijke waarde worden gehecht, dit is echter de ontwikkeling zoals wij die in de natuur hebben waargenomen. De parameters welke wij gebruiken, hebben betrekking op de plaats waar het legsel is gevonden, de weersgesteldheid gedurende de ontwikkeling van ei tot larf en de duur in dagen van ei tot larf. We hebben elke dag een foto gemaakt van legsels 1 tot en met 3 zodat de ontwikkeling duidelijk is te volgen. Van de legsels 4 tot en met 6 zijn geen foto’s gemaakt, maar de ontwikkeling komt overeen met wat op de foto’s van legsels 1 tot en met 3 is te zien.

De Montserrat fluitkikker (Leptodactylus fallax)
Een unieke geboorte in Diergaarde Blijdorp.
In september werden hier 7 Montserrat fluitkikkers geboren. De ‘geboorte’ bij kikkers kent een veelvoud aan vormen. De Montserrat fluitkikker heeft een sterk afwijkende vorm van broedzorg.

maart 2014 September 2014